Zabawy logopedyczne

NA WIEJSKIM PODWÓRKU

  1. “Dzień dobry zwierzątka” – zabawa fabularyzowana usprawniająca narządy mowy.
    Bardzo wcześnie rano wszystkie zwierzęta jeszcze smacznie spały. Kogut i kury w kurniku na grzędzie (oblizywanie czubkiem języka górnych zębów po wewnętrznej stronie), krowa i koń w oborze (unoszenie języka za górne zęby i cofanie go do podniebienia miękkiego), a piesek w budzie (język w przedsionku jamy ustnej, oblizywanie górnych zębów).
    Pierwszy obudził się kogut, wyskoczył z kurnika (szerokie otwieranie buzi i wysuwanie języka nie dotykając zębów), rozejrzał się po podwórku (kierowanie języka w kąciki ust, przy szeroko otwartych ustach), wyskoczył na płot (unoszenie języka nad górną wargę) i głośno zapiał – kukuryku!!
    Głośne pianie koguta obudziło kury, które zawołały – ko – ko – ko!! Na śniadanie kurki zjadły ziarenka (chwytanie ziarenek ryżu preparowanego wargami).
    Obudził się też piesek, zaszczekał – hau hau, hau!! Biegał wokół podwórka (usta szeroko otwarte, oblizywanie warg ruchem okrężnym). Zmęczył się bardzo (wysuwanie szerokiego języka do brody).
    Ze swej kryjówki wyszedł także kotek i miauczy – miau, miau!! Wypił mleczko z miseczki (wysuwanie języka nad dłonie ułożone w kształt miseczki).
    W chlewiku świnka zaczęła potrącać ryjkiem drzwi.
    Krowa zaryczała – muu, muu!! A koń zaparskał, że też już nie śpi (parskanie, kląskanie).

    2. Ćwiczenia oddechowe “Karmimy kurki” – przenoszenie słomką skrawków papieru na kartkę z rysunkiem kury.

  1. Ćwiczenia analizy i syntezy sylabowej wyrazu: zabawa “Kto to?”
    Prowadzący rozkłada zestaw obrazków (figurek) zwierząt – kot, pies, kura, krowa, koza, kogut, świnka, koń itp. Dziecko nazywa zwierzęta. Następnie prowadzący mówi wyraz sylabami, a dziecko dokonuje syntezy i wypowiada cały wyraz wskazując zwierzątko (po kilku razach następuje zmiana ról).

  1. 4. Ćwiczenia orientacji przestrzennej – zabawa “Kotek bawi się razem z nami”
    – Prowadzący kładzie maskotkę w różne miejsca. Dziecko określa położenie kotka, np. kotek jest za mną, z prawej strony, pod stołem, na półce itp.
    – Prowadzący mówi gdzie jest kotek, a dziecko go tam kładzie.